فرق فرهنگ جامعه مدنی با جامعه بربر
اصولاً نوع بشر از هر رنگ و نژاد و زبان از یک اصل و ریشه نشئت گرفته و از نظر ساختار بدنی منهای اختلاف لسانی و رنگ پوست که موجب عدم اشتباه گیری یکدیگر می باشد دارای قالب واحدی می باشند ولذا گروهی بر گروهی دیگر امتیاز ندارد که کتاب آفریدگار پیعنی قرآن مجید این حقیقت را برملا می سازد و می فرماید – یا أیها الناس إنا خلقناکم من ذکر و أنثی و جعلناکم شعوباً و قبائل لتعارفوا إن أکرمکم عندالله أتقاکم (حجرات/۱۳) ای انسان ما شما را از مرد و زنی (آدم و حوّا) آفریدیم و شما را گروه گروه و قبیله قبیله قرار دادیم تا هم شناسی کنید و تعاون داشته باشید و همانا گرامی ترین شما نزد خداوند پرهیزکارترین شما می باشد. بدیهی است این اعلانیه خطاب به کل بشریت در طول و عرض زمین و زمان بوده و هست و منطقه جغرافیایی خاصی منظور نبوده و نیست فلذا آفریدگار یکی و مخلوق هم از نظر نوعی یکی می باشد مع ذلک تفاوت فاحشی در طول تاریخ بشر از هبوط تا امروز در همین نوع ملاحظه شده و می شود تا جایی که عقلا و اندیشمندان با مطالعه ای که در گفتار و رفتار جامعه می کنند حداقل آن را به دو بخش مدنی ( یعنی قانون گرا و مقید به احکام الهی و آداب و رسوم انسانی ) و بربر ( یعنی قانون گریز، خشن و زورگو، بی بندبار و به دور از آداب خاص بشری ) تقسیم کرده و می کنند لذا این چیزی است که اگر گذشته را در بایگانی تاریخ بگذاریم و از آن صرف نظر کنیم؛ وضعیت فعلی دنیا برابر چشم و عقل ما قرار دارد و با آن مواجه می باشیم فی المثل اکثریت قریب به اتفاق جامعه ایرانی با انقلابش می خواهد تحت لوای قوانین حیات بخش قرآن و سنت از یک حیات طیبه که ویژه جامعه مدنی است برخوردار باشد و به دور از هر خشونت و زورگویی و بی بندباری، راه و رسم ترسیم شده از برگزیدگان الهی را خط مشی خود قرار دهد. دنیای غرب و امریکا که اصولاً متخلق به اخلاق جامعه بربر می باشند با طرفندهای مختلف به معارضه برخاسته و در این دهه اخیر بحث تحریم و بستن درهای ورود و خروج مسائل اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگی ، و غیره را مرتب به رخ می کشند و با آن خصلت بربرگری از گزینه های مختلف روی میز به اصطلاح حتی نظامی سخن می گویند و با کمال تأسف برخی از سست ایمانان کشورمان نیز گوئیا تحت تأثیر این موضع گیری های توخالی قرار گرفته و حتی جو آفرینی می کنند و چنین القاء می نمایند که گوئیا حیات و سرنوشت ما در گروی تصمیمات و اقدامات اروپا و امریکا می باشد ولذا خدا و مشیت الهی و تجربه تاریخی الهی را فراموش کرده اند که در گذشته نیز رهبران جامعه مدنی مانند ابراهیم و موسی و پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله از طرف سران جامعه بربر مانند نمرودیان و فراعنه و کفار قریش تحریم شدند اما چون متکی به خداوند متعال بودند؛ تحریم کنندگان شکست خوردند و نابود شدند ولذا تحریم شدگان با توکل به خدا و اطاعت از حضرت احدیت پیروز شده و با عزت، ماندگار تاریخ گشتند. نکته شایان ذکر آن است که تحریم اروپا و امریکا و اقمار آن ها هیچ تأثیری بر جامعه مدنی و مقید به احکام الهی نخواهد داشت لکن آنچه مایه ترس و خطر است؛ تحریم الهی می باشد چنانکه قرآن کریم می فرماید: ولو أن أهل القرى آمنوا واتقوا لفتحنا علیهم برکات من السماء والأرض ولکن کذبوا فأخذناهم بما کانوا یکسبون ( اعراف / ۹۶ ) اگر مردم شهرها و روستاها ایمان بیاورند و پرهیزکار شوند ما درهای رحمت و برکت را از آسمان و زمین به روی آن ها می گشاییم لکن دروغ گفتند و ما نیز آن ها را با آنچه عمل می کنند معامله می کنیم. ولذا آب که مایه حیات است از آسمان نازل نمی شود و زمین نیز معادون خود را از دست رس به دور می دارد و تردیدی نیست که این واکنش الهی به جامعه ای است که دست از گناه برندارند و به سوی بندگی الهی روی نیاورند. اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَحْبِسُ الدُّعَاءَ وتُنْزِلُ الْبَلاَءَ